اساس این فرآیند، تفاوت حلالیت اجزای موجود در فاز گاز می‌باشد. در اثر تماس فاز گاز با مایع یک یا چند جزء از فاز گاز به فاز مایع رفته و از آن جدا میشود. جزء حل شده در یک برج تقطیر یا با استفاده از کاهش فشار در یک برج دیگر در حلال جداسازی میشود. به این ترتیب می‌توان حلال را دوباره مورد استفاده قرار داد که منجر به اقتصادی تر شدن فرآیند و توجیه پذیر تر شدن آن میشود. با توجه به انتقال اجزا از فاز گاز و مایع که نیازمند فشار بالا در حین عملیات است، این فرآیند در فشار بالا انجام می‌گیرد
در واقع تقطیر یکی از متداول‌ترین راه‌های جداسازی مواد از یکدیگر به علت تفاوت نقطه جوش می‌باشد. تقطیر یک فرایند فیزیکی برای جداسازی اجسام با دمای جوش متفاوت است. تقطیر فرآیندی است که بر اساس فاصله نقطه جوش مواد انجام می شود.
برای تقطیر نفت خام دو نوع تقطیر وجود دارد یکی تقطیر اتمسفری و دیگری تقطیر خلاء می باشد.
پس از جدا سازی مواد روغنی و یا سوختی درشرایط خلاء در فرآیند تولید قیر ، ته مانده برج خلاء ابتدا وارد واحد روغن سازی سپس وارد واحد Visbraker برای تولید نفت کوره یا مازوت و در انتها وارد واحد آسفالت یا قیر سازی می گردد.
